Η ΨΥΧΗ

Αριστοτέλης: «Ψυχή, εντελέχεια των όντων η πρώτη» (Η ψυχή είναι το πρώτο από όσα υπάρχουν που έφθασε στην τελειότητά του. – Επίσης: Από ό,τι απαρτίζει τα όντα, η ψυχή είναι το πρώτο που ολοκληρώνεται).
- Η Ψυχή στον Νοητό (Άρρητο) Κόσμο, πληροί την πρεσβυγενή Ύλη – Νύκτα, την «πρωτίστως των Νοητών» και Μητέρα των πάντων (πρωτίστως του Νου και του Λόγου – Έρωτος). Επομένως τα πάντα είναι a priori έμψυχα. Στα Νοητά, η ψυχή είναι απλός – καθαρός πυρήνας. Ανεξάρτητη και από το Πνεύμα.
- Στα Νοερά (θεϊκά – Ολύμπια και Ιδεατά όντα) η ψυχή συνδέεται με το πνεύμα όπως η φωτιά (η ψυχή έχει το «έμφυτον ζέον» - την έμφυτη θερμότητα) με το ψυχρό (το πνεύμα είναι ψυχρό). Δεν είναι προσκολλημένη σ’ αυτό, αλλά ενδεδυμένη αυτό, ή/και το αντίστροφο.
- Στα Αισθητά, η ψυχή ζωογοεί –το πνεύμα ζωοποιεί– τα όντα. Ο πυρήνας της είναι πνευματικός, αλλά και αιθερικός. Γι’ αυτό είναι θερμός – το έμπυρον. Περιβάλλεται από τρεις καθαρούς χιτώνες (εσωτερικούς): τον πνευματικό –το λογιστικόν του Πλάτωνος– τον βουλητικό (του Πλάτωνος) δηλ. τον διανοητικο, τον θυμικόν (του Πλάτωνος) δηλ. τα καθαρώς, πρωτογενώς ψυχικά ορμέμφυτα.
Οι χιτώνες των άλλων όντων ποικίλουν ως προς τον αριθμό και την ποιότητα. Αλλά ο άνθρωπος διαθέτει τους περισσότερους και παχύτερους («δερματίνους») ένεκεν της πολυδιάστατης, αντιφατικής και συνειδητά ελκομένης από την κακία φύσεώς του. Έχει επτά χιτώνες. Τρεις εσωτερικούς και τέσσερις εξωτερικούς – προβαλλομένους έξω από το δέρμα του, σαν επάλληλα ενδύματα.
- Η ψυχή του Ανθρώπου έχει ανάγκη να ανέλθει την κλίμακα από την τιτανική πολυδιάσπαση στην ενότητα του Φάνητος, την απλότητα του Ουρανού, την Σοφία της Νυκτός.
Η κλίμαξ αυτή αποτελείται από 5 βαθμίδες:
1) Νυκτερινή (Νοητή) θεά: Η Νυξ, Μαία και Αμβροσία. Επιστήμη και Σωφροσύνη, Θέμις, Κύπρις. Γένος: Χρυσό – Αργυρό.
2) Ουρανία (Νοερή – θεωρητική). Θεός: ο Φάνης. Δημιουργός άψογων έργων, Πλουτοδότης, Χαριδότης. Γένος: Χρυσό – Αργυρό.
3) Κρονία (Δημιουργική – Τεχνική). Θεός: Ο Κρόνος και η Ρέα.
Αγκυλομήτις (αυτός που οι βουλές του είναι λοξές, αινιγματικές, διαφορούμενες). Εγωτικός (αρκούμενος, έγκλειστος στον εαυτό του). Πολύτροπος, ????? σοφότατος, πατρικός. Απόμακρος. Γένος: Αργυρό.
(Η Ρέα είναι τα αντίθετα από τα αρνητικά του Κρόνου. Παμμήτειρα, πανίσχυρη, επιστήμων). Γένος: Χαλκούν – Ηρωικό.
4) Διΐα: Πολιτική. Δηλαδή Κοινωνική, Πολιτιστική. Αλλά και Πολεμική. Θεός: Ζευς + Ήρα (Δήμητρα). Εξωστρεφές, στραμμένο στις αρετές του αλτρουισμού, της αδελφότητος. Ευγενικό και ισχυρό. Γένος: Ηρωικό.
Διονυσιακή: Ατομικιστική, μισαλλόδοξη, αποχωριστική, διασπαστική, χύδην υλιστική – ωφελιμιστική.
Θεός ο Διόνυσος. Σωτήρ, ηθικός ανασυγκροτητής των διαλυμένων ψυχών, συνενώνει τις διεσπασμένες αρετές.
Bάση του υπάρχοντος και επισήμως κατατεθέντος δημοσιευμένου έργου .
Oι δυο πρώτοι τόμοι της συλλογής διατίθενται ήδη από τα βιβλιοπωλεία, όπου περιέχονται το αρχαίο κείμενο των ορφικών αποσπασμάτων, και διασταλτική μετάφραση. (Εκδόσεις Πύρινος κόσμος 2005-2006. Μετάφραση – σχόλια: Μαρία Ιω. Σίδερη )
''Καλούνται :
α) Οι έντιμοι και ειλικρινώς αναφερόμενοι και αγαπόντες τον Αρχαίο Ελληνικό κόσμο να μελετήσουν με ευήθεια και όσον κόπο απαιτείται τα ανωτέρω βιβλία .
β)Οι μαλθακοί αυτάρεσκοι, αλαζόνες και φαντασιοκόποι να αποφύγουν χάριν της δικής τους αξιοπρέπειας και του στοιχειώδους σεβασμού προς τα λείψανα του πνεύματος των προγόνων μας, οιαδήποτε αναφορά επιπόλαιη ,ψευδή και οιονδήποτε άλλον τρόπο συκοφαντική και στρεβλωτική του ως άνω έργου το οποίο αποτελεί εκ των πραγμάτων την μοναδική Ελληνική Θρησκευτική ,Θεολογική σκεύη ,σήμερα .''