They fuck you up, your mum and dad.
They may not mean to, but they do.
They fill you with the faults they had
And add some extra, just for you.
But they were fucked up in their turn
By fools in old-style hats and coats,
Who half the time were soppy-stern
And half at one another's throats.
Man hands on misery to man.
It deepens like a coastal shelf.
Get out of it as early as you can,
And don't have any kids yourself.
Ιδού η ποίησης
Σου τα πρήζουν η μαμά και ο μπαμπάς
Ίσως όχι εξεπίτηδες, αλλά ωστόσο εκεί
Να σου κληρονομούν τα ελαττώματά τους
Και να προσθέτουν ακόμα μερικά για σένα εξαιρετικά.
Αλλά και αυτούς, με τη σειρά τους,
κάποιοι τους τα πρήζαν.
Κάποιοι ηλίθιοι με παλιομοδίτικα καπέλα και παλτά.
Που εναλλάξ γλυκόλογα αντάλλασσαν.
Ή ήταν έτοιμοι να βγάλουν ο ένας του άλλου τα μαλλιά.
Ο άνθρωπος παραδίδει μιζέρια στον άνθρωπο.
Σαν κρηπίδα του γιαλού προχωράει το κακό.
Κάν' τη λαμoγιά, όσο πιο γρήγορα μπορείς.
Και παιδιά να κάνεις μη διανοηθείς...!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου