Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

Αμαζόνες - Amazons

Αμαζόνες
Amazons








 
Στην Αρχαία Εποχή, υπήρχε ο μύθος ότι οι Αμαζόνες ήταν ένα έθνος γυναικών που κατοικούσε στην Ανατολική Μικρά Ασία και ειδικότερα μεταξύ των ποταμών Θερμώδοντα και Φάσιδα.

 

 Εισαγωγή

 
Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν τις Αμαζόνες ως πανέμορφες γυναίκες, οργανωμένες με αυστηρό στρατιωτικό σύστημα, καταπληκτικές ιππεύτριες και άγριες στον πόλεμο και στις μάχες.
Επιπλέον, υπέθεταν ότι οι Αμαζόνες από μικρές απέκοπταν το έναν τους μαστό για να μπορούν να τεντώνουν, ελεύθερα, το τόξο τους.
Τις Αμαζόνες τις θεωρούσαν κόρες του Άρη, του θεού του πολέμου, εξ' αιτίας της πολεμικότητας και της μαχητικότητας που τις διάκρινε.
Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι Αμαζόνες να αποτελούν την μυθολογική μετεξέλιξη (ηχώ) του λαού των Χετταίων.

Φυλές Αμαζόνων

 Ηγεμονίδες των Αμαζόνων

Αμαζόνες
Added by IonnKorr

Οι διασημότερες ηγεμονίδες των Αμαζόνων είναι:

 Αμαζόνειες Πόλεις

Αναφέρεται ότι οι Αμαζόνες είχαν θεμελιώσει πολλές πόλεις όπως:
και άλλες.

 Αμαζονομαχίες

 
Αμαζόνες
Added by IonnKorr

Ο Όμηρος αναφέρει ότι οι Αμαζόνες συγκρούσθηκαν με το Βελλερεφόντη που τις εξόντωσε, ενώ ο Πίνδαρος συμπληρώνει ότι τις σκότωσε με τα βέλη του, που τα εκτόξευε, ιππεύοντας τον διάσημο πτερωτό ίππο, τον Πήγασο.
Ο θρύλος για τις υπέροχες Αμαζόνες είχε πάρει τεράστια έκταση στον Αρχαίο Κόσμο. Στη χώρα τους, ο μύθος αναφέρει, ότι έφθασε ο Ηρακλής, με εντολή του Ευρυσθέα, να πάρει τη ζώνη της βασίλισσάς τους της Ιππολύτης και να τη μεταφέρει στις Μυκήνες.
Οι Αμαζόνες όμως αντιστάθηκαν στην απαίτηση του Ηρακλής που, για να επιτύχει στο σκοπό του, συνέλαβε τη βασίλισσα και της πήρε την περίφημη ζώνη ενώ ταυτόχρονα δήωσε την πρωτεύουσα Θεμίσκυρα.
Οι Αμαζόνες συμμετείχαν στον Τρωικό Πόλεμο ως σύμμαχοι των Τρώων με αρχηγό τους την περίφημη Πενθεσίλεια, την οποία ο Αχιλλεύς την φόνευσε και μετά την ερωτεύθηκε.

 Πόλεμος Αμαζόνων και Ηρακλή

Η Ιππολύτη ήταν πρόθυμη να προσφέρει τη ζώνη της οικειοθελώς αλλά η Ήρα με τη μορφή Αμαζόνας, αναμίχθηκε με το πλήθος, διαδίδοντας φήμες ότι δήθεν ο Ηρακλής και οι Αχαιοί είχαν σκοπό να καταστρέψουν την πόλη τους και να απαγάγουν τη βασίλισσά τους.
Οι Αμαζόνες επείσθηκαν από τις φήμες και η μάχη άρχισε.
Πρώτη αντίπαλος του Ηρακλή ήταν η Αέλλα ( = ανεμοστρόβιλος), η ταχύτερη πολεμίστρια. Ωστόσο ο Ηρακλής απέφυγε την κεραυνοβόλο επίθεσή της και τη σκότωσε με το ξίφος του.
Ισχυρότερη αντίπαλος αποδείχθηκε η Προθόη η οποία είχε σκοτώσει επτά Αχαιούς οπλίτες. Τελικά φονεύθηκε και αυτή από το Ηράκλειο ξίφος.
Το επίλεκτο σώμα των Αμαζόνων αποτελούμενο από επτά συνοδούς της θεάς Αρτέμιδας που θεωρούνταν ασυναγώνιστες στον χειρισμό των ακοντίων, φονεύθηκαν όλε ςαπό το ρόπαλο του ήρωα.
Οι πριγκήπισσες Μελανίππη και Αντιόπη συνελήφθησαν αιχμάλωτες.
Οι Αμαζόνες αναγκάσθηκαν να ζητήσουν ανακωχή.
Την ελευθερία της Μελανίππης εξαγόρασε η Ιππολύτη δίνοντας ως αντάλλαγμα τη ζώνη της ενώ την Αντιόπη παρέδωσε ο Ηρακλής στο Θησέα. Στη μετώπη του ναού της Ολυμπίας ωστόσο, ο Ηρακλής απεικονίζεται να ρίχνει στο έδαφος νεκρή τη βασίλισσα των Αμαζόνων καταφέρνοντας έτσι να πάρει τη ζώνη της.
Κατά άλλη εκδοχή, ο Θησεύς παρέλαβε την Ιππολύτη και όχι την Αντιόπη, με την οποία απέκτησε το γιο του Ιππόλυτο.
Ακολούθως οι Αχαιοί εγκατέλειψαν τον Πόντο και επέστρεψαν στην Ελλάδα.

 Μητριαρχία

Κώμη Αμαζόνων (από Κινηματογραφική Ταινία)
Added by IonnKorr

Ο μύθος των πολεμικών αυτών γυναικών στον αρχαίο Ελληνικό Κόσμο θεωρήθηκε από ωρισμένους μελετητές ότι είναι ανάμνηση του παλαιού καθεστώτος της μητριαρχίας - της κυριαρχίας δηλαδή των γυναικών στην κοινωνική, πολιτική και στρατιωτική ζωή - που υποτίθεται ότι επικράτησε στα προϊστορικούς Χρόνους πριν από το καθεστώς της πατριαρχίας.

Βυζαντινοί Θρύλοι

Αμαζόνες (από Κινηματογραφική Ταινία)
IonnKorrAdded by IonnKorr

Οι θρύλοι για την ύπαρξη των γυναικοκρατούμενων πολιτειών από Αμαζόνες ήταν διαδεδομένοι και στην Μεσαιωνική Εποχή. Στα ακριτικά τραγούδια αναφέρονται οι σκληροί αγώνες του ήρωα Διγενή Ακρίτα με την Αμαζόνα Μαξιμώ, που ο λαός τη φαντάσθηκε σαν μια υπερφυσική ύπαρξη, αρρενωπή με ένα μαστό. Γι' αυτό και την ονόμαζε και "Μονοβύζω".

Αρθρογραφία

 Βιβλιογραφία

  • Διόδωρος 2, 45, 1 κ.ε. και 3, 52-55
  • Απολλώνιος ο Ρόδιος 2, 370-387 και 2, 905-1000
  • Απολλόδωρος 2, 98
  • A. D. Mordtmann, Die Amazonen (1862)
  • W. Stricker, Die Amazonen in Sage und Geschichte (1868)
  • A. Klugmann, Die Amazonen in der attischen Literatur und Kunst (1875)
  • H. L. Krause, Die Amazonensage (1893)
  • F. G. Bergmann, Les Amazones dans l'histoire et dans la fable (1853)
  • P. Lacour, Les Amazones (1901)
  • articles in Pauly-Wissowa's Realencyclopadie, and W. H. Roscher's Lexikon der Mythologie
  • George Grote, History of Greece, pt. i. ch. 11.
  • J. A. Salmonson, The Encyclopedia of Amazons (1991), ISBN 0-385-42366-7
  • Josine H. Blok, The Early Amazons: Modern and Ancient Perspectives on a Persistent Myth (1995)

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου