Οι θρύλοι , παλαιότερων εποχών , φανερώνουν μια συνέχεια με τη μυθολογία των Αρχαίων Προγόνων μας. Ιδού μερικά αποσπάσματα , τα οποία ανφέρονται σε ...γίγαντες.Κάποια από αυτά παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον,γιατί οι περιγραφές των ανθρώπων,στην ομάδα ,αναφέρονται όχι στη γνωστή φυλή των γιγάντων , αλλά στους ίδιους τους ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ...!
"...Μιά γιαγιά,έβγαλε από μία θήκη καί μας έδειξε ένα παγίδι(πλευρό) , που το δίχως άλλο θα ήταν παγίδι γίγαντα , άν ήταν αληθινά παρμένο από κάποιου ανθρώπου το θώρακα.Ούτε και έδειχνε τόσο παλιό , γιά να πάει ο νούς σε κανενός προ'ι'στορικού ζώου το λείψανο.Τότε θυμήθηκα , πώς στα χρόνια της σκλαβιάς , οι τούρκοι , για να κουβαλούν τα φορτώματά τους , είχαν καραβάνια από καμήλες , που ξεκινώντας από τον κόλπο του Λεπάντο , περνούσαν μέσα από τον Θεσσαλικό Κάμπο. Ή κάπως τολμηρή αυτή ερμηνεία , σκανδάλισε τη γιαγιά εκκλησάρισσα : Τί ; Φώναξε...Εσύ παλλικάρι μ ' , δέν πιστεύεις για τους Έλληνες πώς έζησαν;Μά ήταν γίγαντες , τόσο ψηλοί , πού όταν έπεφταν δεν μπορούσαν να σηκωθούν , γι 'αυτό καί χάθηκαν...Καθώς , δεν έδειχνα να την πιστεύω,η γιαγιά συνέχισε:Αυτοί οι Έλληνες ήταν πιό παλιοί από τον Αδάμ .
Στά χρόνια εκείνα , ζούσαν καί άνθρωποι πολύ μικροί , πού όταν έπεφταν μέσα στο φαγητό τους , την πάθαιναν σαν τις μύγες , όταν πέφτουν μέσα σε λίγο γάλα.Έτσι χάθηκαν κι αυτοί..." -ΤΥΡΝΑΒΟΣ-
"Οι γίγαντες είναι ψηλότεροι καί δυνατότεροι από τσού ανθρώπους . Έχουνε μεγάλα γένια κ'ένα μάτι μοναχάς στο κούτελο που " βγαζε σπίθες σαν φωτιά.Τον πρώτο γίγαντα τον έκαμε ο διάολος με μία λάμνισσα ή με μία μάγισσα.Μένουνε μέσα' στα άφαντα τση γής καί άλλη δουλειά δέν κάνουνε παρά να σηκώνουνε από χάμου μεγάλα λιθάρια καί να χτίζουνε πύργους καί άλλα καί άλλα χτίρια. Οι γυναίκες τσου , είναι κι αυτές μεγάλες σαν κι εκείνους,εγνέθανε με ρόκες όπου τα σφοντύλια τσου , ήτανε πάρα πολύ βαριά καί μεγάλα.Κι ότας μιά φορά,οι γίγαντες,είχανε πόλεμο μ'έναν βασιλιά,οι γυναίκες τσου , ρίχνανε τα σφοντύλια τσους τσου εχθρούς καί εσκοτώσανε χιλιάδες από δαύτους." - ΖΑΚΥΝΘΟΣ-
"Στου Βερνίκου το κάστρο , κατοίκααν οι Έλλενοι , αθρώποι άξιοι καί πολύ δυνατοί.Μπροστά τους εμείς φαινόμασταν μύγες.Όντως φάνηκε η καινούρια πλάση , έζηε ακόμα ένας απ'αυτουνούς τους Έλλενους,που δεν ήγλεπε,ήταν γκαβός.Μαζώχτηκαν οι άνθρωποι καί τον κοίτααν.Είχε κάτι ποδάρες,κάτι χερούκλες,τέτοιες γιά!Γιά δώμουτε το χέρι,τους λέει αυτός,να ιδώ τη δύναμή σας . Οι αθρώποι τόδωκαν το γυνί(υνί).Το πεκ αυτός με το χέρι του καί το λύισε.Είστε , τους είπε,γιατί πήρε το γυνί γιά χέρι,δυνατοί και σεις,αλλ'εμείς ήμασταν αξιότεροι." - ΗΠΕΙΡΟΣ -
"Στον Ψειλορείτη καί στα Ριζοβούνια του Ψιλορείτη ,πρώτοι εκατοίκησαν οι Σαραντάπηχοι,που ήσαν ψιλοί ,πολύ ψιλοί,καί δυνατοί.Όταν έγινε κατακλυσμός,
ανέβηκαν στην κορφή του Ψειλορείτη,γιά να μήν πνιγούν.Ψηλοί κι αυτοί,ψηλό καί το βουνό,δεν έφτανε το νερό να τους κουκουλώσει.Πολλές ημέρες έστεκαν εκεί,ορθοί,με το νερό ώς το λαιμό καί από τη λάσπη,βγήκαν σκουλίκια,κάτω από τις πατούσες τους,που δεν τους άφηναν ησυχία.Κεί που έσκυφταν γιά να τα πιάσουν , πάλι γλιστρούσαν κ'έπεφταν καί επνίγονταν,γιατί δεν μπορούσαν να σηκωθούν πάλι,θέλεις από το βάρος τους το πολύ,θέλεις γιατί έσπαζε η ραχοκοκαλιά τους." -ΚΡΗΤΗ-
"Οι Έλληνες, ήταν πάρα πολύ μεγάλοι άνθρωποι.Το κεφάλι τους έφτανε ώς τα σύννεφα.Ήταν ψηλότεροι καί χοντρότεροι από το βουνί της Σιούτιστας.'Οταν έχτιζαν τα κάστρα,άπλωνε ο ένας το χέρι του από την Κρετσούνιστα καί ο άλλος από τη Βελτσίστα καί εδανείζονταν τα σύνεργά τους.Τότες που ζούσαν οι Έλληνες δεν χρειάζονταν γιοφύρια,γιατί αυτοί πηδούσαν τον Καλαμά σαν να πηδούμε εμείς σήμερα τες αυλακιές στο χωράφι.Φώναζαν από δώ κι απηλογιόνταν από την Άρτα." -ΣΟΥΛΙ ΗΠΕΙΡΟΣ-
"Σαραντάπηχος γίγαντας καί πιό δυνατός απ'ούλους ήτονε ο Διγενής, που τον έλεγαν έτσι γιατί έζησε δύο γενιές.Αυτός ,έριχνε τους μεγάλους βράχους μακριά γιά παιχνίδια , σαν κότσια καί φαίνονται πολλοί απ 'αυτούς ώς τά σήμερα.Όντας απέθανε ο Διγενής,τον έθαψαν σ'ένα ψήλωμα κοντά στη Γέργερη.Αλλά το σώμα του,ήταν πολύ μακρύ καί δεν χωρούσε να το θάψουν στο άπλωμα εκέι απάνω,καί γι'αυτό αναγκαστήκανε να το κόψουνε εφτά κομμάτια κ'έτσι μπόρεσαν καί το χώσαν ". -ΜΕΣΣΑΡΑ ΚΡΗΤΗΣ-
" Τον καιρό των Ελλήνων,ένας αντρειωμένος,που τον έλεγαν Αριστομένη , άρπαζε βράχους από την κορυφή του Βουρκάνου καί τους έριχνε ώς τη Μήλο".
-ΜΕΣΣΗΝΙΑ-
" Οι Αραχωβίτες πιστεύουν πως το παπούτσι ενός παλιού Έλληνα ήταν κάπου τόσο μεγάλο όσο το ανάστημα ενός σημερινού ανθρώπου". -ΦΩΚΙΔΑ-
" Η Σέριφος είναι το νησί των Κυκλώπων.Βρήκανε τις σπηλιές τους,όπου σωριάζονταν ώς απάνω η κοπριά των προβάτων . Οι Κύκλωπες ήταν τρείς καί έβοσκαν τα κοπάδια τους.Ο ένας από αυτούς ήταν μονομάτης.Λίγο πιό πάνω από τη σπηλιά , στον Πύργο που λέμε,βλέπεις πέτρες θεόρατες,που τις είχαν ανεβάσει εκεί πάνω οι Κύκλωπες με τα χέρια.Οι Κύκλωπες ήταν άγριοι καί δυνατοί.Εγώ είχα πάει στη Σέριφο καί αυτά που σού λέω , τα είδα με τα μάτια μου...!!!..." -ΣΥΡΟΣ-
 |
| Ο ΚΥΚΛΩΠΑΣ ΠΟΛΥΦΗΜΟΣ |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου